Akut Transvers Miyelit Spektrum Hastalıklarının Kapsamlı Bir Değerlendirmesi: 52 Hastanın Retrospektif Analizi

Levent Öcek1, Tuğba Demir Özen2, Tuğba Güler2, Alp Sarıteke2, Ufuk Şener1

1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye; Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, İzmir, Türkiye
2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, İzmir, Türkiye

Anahtar Kelimeler: Transvers miyelit, omurilik hastalıkları, multipl skleroz, nöromiyelit optika spektrum hastalıkları

Özet

Amaç: Akut transvers miyelit (ATM), spinal korda kompresyon olmaksızın gelişen, idiopatik, enfeksiyöz veya sistemik hastalığa ikincil olarak ortaya çıkabilen, omuriliğin fokal enflamasyonu olarak tanımlanır. Bu çalışmamızdaki amacımız ATM tanısı ile izlediğimiz olguların klinik, radyolojik ve etiyolojik bulgularını değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ocak 2015-Haziran 2022 tarihleri arasında ATM ön tanısı ile kliniğimizde izlenen ve düzenli takipleri devem edilen 52 hasta alındı. Hastaların demografik verileri, serum ve beyin omurilik sıvısı (BOS) analizleri, spinal görüntülemeleri retrospektif olarak kayıt edildi. Hastalar etiyolojilerine göre idiyopatik ATM (iATM) ve sekonder ATM (sATM) şeklinde iki gruba ayrılarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya 36’sı kadın (%69,2), 16’sı erkek (%30,8) toplam 52 hasta dahil edildi. Yaş ortalamaları 40,27 ± 14,44, ortalama takip süreleri 2,68 ± 1,93 yıl idi. Elli iki hastanın 37’si (%71,1) sATM, 15’i (%28,9) iATM olarak değerlendirildi. Yirmi dört (%46,4) hasta multipl skleroz, bir (%1,9) hasta enfeksiyona ikincil ATM tanısı aldı. iATM ve sATM grupları arasında klinik bulgular açısından anlamlı istatistiksel farklılık saptanmadı. BOS incelemesinde gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Üç hastada akuaporin-4, bir hastada miyelin oligodendrosit glikoprotein antikoru pozitif bulundu. Kırk bir (%78) hastada servikal bölge tutulumu (en sık C4–C6 arası) gözlendi. Uzun segment miyelit, sATM grubunda %43,2 oranında iATM grubunda ise %26,7 oranında görüldü, ancak gruplar arasında anlamlı istatistiksel farklılık saptanmadı. İzlemde altı (%11,5) hastanın yoğun bakım, bir (%1,9) hastanın da mekanik ventilatör ihtiyacı gelişti. Bir hasta taburculuk sonrası izleminin altıncı ayında pnömoni nedeniyle eksitus oldu.

Sonuç: ATM nadir görülen, morbidite olasılığı yüksek olan bir nörolojik hastalıktır. Bu nedenle, ayırıcı tanı ve altta yatan sürece göre düzenlenmiş hızlı tedavi iyileşme sürecinde önemli rol oynamaktadır.